2 Mayıs 2012 Çarşamba

Yüksek çiviler.

 Yüksek topuklar üzerinde gün bitirmek zordur. Zordur o 10 cm ince , kalın sopaların üzerinde cambazlık yapmak. Canın yanar ,ayağın kanar da söyleyemezsin kimselere. İçin ağlar da dudakların güler insanlara. Kimi zaman bir pamuk yetişir imdadına kimi zaman bir yarabandı.

 İğne batsa kıyameti koparan kadın milleti o tahta çivilerin , sopaların , oklavaların üzerinde sesini çıkarmadan dimdik yürür .Amaç : Hayata insanlara ben güçlüyüm pozu vermektir , dimdik durmaktır çünkü. Ya da başka bir açıdan 1.64 lük biri 10 cm topuklu ile 1.74 lük olur ve dünya ya hükmeder. Kendinden kısa olanlara artık tepeden bakmaktadır, düz ayakkabılarla kısa olduğu boyları sevgililerinin boyuna yaklaşmaktadır , sinir olduğu insanlara ben burdayım demektedir vs vs.
 Öz güven 10 cm'e sığdırılmaz tabi abartıyorum. Abartıyorum çünkü bende o çivi cambazlığı yapanlardanım . Evden topuklular ayağından çıkıp topuklular elinde gelenlerdenim. Bende bir kızım ben de bir asil görünme tutkunuyum.
 Yine de topuklu ayakkabı bir aşktır , tutkudur , özlemdir , candır can. Canımızı yakar yine de vazgeçmeyiz. Biz kadınlarız , kızlarız , hanımlarız acıyı sek içeriz. Peki bu mudur acılarımızın dermanı bir avuç pamuk , bir avuç yara bandı mı?
   

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder