Korku insanı tüketir.

 Korku insanın hayatına hükmeden bir duygudur. Her insanın hayatında kaybetmeye korktuğu kişiler eşyalar, duygular, hayaller ,inançlar vs vs vardır. İnsanlar korkularını içinde taşımaya devam ettikçe küçülür dünya da.  Git gide yok olmaya başlarlar. Bazen de yok olurlar ama bunu çok sonra fark ederler; aylar sonra belki de yıllar sonra..
 Tükenmek kolaydır korkularla , peki yüzleşmek kolaymıdır?
 Korktuğun insanın karşısına geçip bağırmak ,içini dökmek ,seni anlamasını beklemek bu kadar zormudur ki? Anlamayıp sayıp sövüp çekip gider mi , kırarmı o yıllarca kırmasın diye uğraştığın kalbini.
 Bir saate bu kadar değer verirsen ne olucak? Yıllarca su kaçmasın diye bakmışsındır gözün gibi ama boş bir anına gelip kolunu uzatı vermişsindir suya. Artık tik tak  tik tak çalışmıyordur. Camına vurduğunda alışık olmadığın buğusu , su damlaları yok olmuyordur. Korktuğun başına gelmiştir , bozulmuştur çok kıymetli saatin. Eskisi gibi koluna her baktığında değil artık sadece günde 2 kere zamanı doğru gösterecektir.
 Gerçekleşmesini istediğin gırla dolu hayalin vardır. İş hayatınla ilgili , özel hayatınla ilgi , derslerinle ilgili , sosyal yaşantınla ilgili vs vs. Bitmek tükenmek bilmeyen hayaller kurarız sonra gerçekleşmesi için uğraşırız yada sadece bekleriz, aksi olmasından da korkarız. Korkarız çünkü eğer ümidi olmazsa insan yaşayamaz fakat hayalleri gerçekleşmezse de yaşayamaz.
 Yaşamda bu kadar şeyden korkarken nasıl biz kalabiliyoruz . Hayat bu mudur? Korkularımızla yaşamaya çalışmakmıdır ?