Büyük hayaller ile üniversiteye hazırlandım. Üç senelik bir emek ardından tam olarak istemesem de ösym nin bana uygun gördüğü benimde 1. tercihim olan iktisat bölümüne yerleştirildim. Memnunmuyum evet memnunum çünkü farkında olamasam da karakterimler ölçüsen bir bölüme yerleştirilmişim . Fakat ne hikmet ise benim memnun olduğum bölümüme herkes muhalefet: kızım hukuk okusaydın, yavrum mezun olunca iş olanakları geniş ama bir çok işsiz var, kuzum ya kpss zorlar insanı o yaşlarda. Sizene kardeşim ben memnunum diyemiyorum çünkü haklılar ben bir potansiyel işsizim.
Her sene yurdumun bir çok üniversitesin de benim alanımda yetiştirilmiş , eğitim verilmiş ve işsizler ordusuna komutlandırılmış meslekdaşlarım olucak. Piyasaların belli bir emek talebi var ama yurdumda üst derecede emek arzı var. Herkes her şeyin farkında ben de . Tek cevabım var bende kendimi biliyorum arkadaş istersem olur. İşimde olur, kariyerim de olur , eşim de olur . Çok hayal perestim farkındayım ama eğer hayallerim olmazsa yolun başında pes ederim. Bunun farkında değil kimsecikler.
Bu mudur? İşsizlik korkusunun çaresi. Hayaller mi?
