1 Nisan 2013 Pazartesi

Aldatmayın terk edin!

 Aslında diye başlayan yazıları çok sıkıcı bulurum ama yinede aslında bu yazıyı yazıp yazamamak arasında çok kararsız kaldım diyerek başlıyorum. Aldatmakla ilgili yazdım ilk yazıyı hınçla yazmıştım bunu da acıma duygusuyla yazıyorum. Etrafımda yaşadığım olaylar , insanların birbirini küçümseyerek aldatması , vurdum duymaz tavırlar içinde yaptığını kar sayması ve hala yüzsüz yüzsüz yanındakine sarılmasını seni seviyorum demesini kaldıramıyorum arkadaşım.

İsyaaaaaan diye bağırsam sesimi duyan olur mu? Şu hayatta  her olan bitene neden uydurabilirim ama aldatmanın nedeni yok. Aldatıp hiç bir şey yok gibi davranmanın hele hiç bir izahı yok. Nasıl bir midedir arkadaş nasıl bir kişilik bozukluğudur bu? Seni seviyorum aşkım ama aldattım seni. Beş dakikalık zevklerin kurbanı oldum bu bir hastalık haline geldi belirli aralıklarla tensel de olsa aldatıyorum seni. Duygusal bir şey geçmedi aramızda sadece ihtiyaç anlarsın. Bu ne ya sanki alkol bağımlısı , uyuşturucu müptelası birde böyle salak salak kılıf uydurmuyorlar mı cinnet geçirsen yeridir.

 Babam olsa affettirmem anneme. Bir de o kadar dramatik bakarak olaya sevgilisini , eşini af edenler yok mu , düş bayıl orada kal. Neymiş efendim sonuçta geri ona dönmüş ,geri onun olmuş , sonuçta onu seviyormuş , eğlencelik kızmış diğeri o evlenilecek kızmış , yıllardır onunlaymış da heyecan arayıp geri kürkçü dükkanına dönmüş , onsuz naparmış, nasılsa bir kere yapmış anlamış hatasını dönmüş bir daha olsa af etmezmiş bu son şansıymış sanki sayısal lota oynuyor bu sefer olacak yola gelecek çocuk. Yasak elmanın tadına bakmış hanım hanım kendine gel bir daha yapar bir daha yapar ruhun duymaz sende o aldatırken evlilik hayalleri kurarsın , tatili Marmaris demi yapsak Bodrum damı dersin , yarın akşam sinemaya gidelim yok yok parasını harcamasın evde film koyar izleriz bir de mısır patlattık mı ooohh mis diye sevinirsin o da gider o akşam başkasına sinemayı kapatır , Bodruma da biletini alır , tek taşını da parmağına takar sende oturur ağlarsın salaklığına yıllarca. Küsersin aşka , sevgiye ve güven duygusuna. Kalakalırsın bir başına .
  Bir kere yapıp bir daha yapmayan yok mudur ? Vardır elbet. Milyonda bir olasılık içinde gururu ,aşkı ve sevgiyi ayaklar altına almaya değer mi???
  Çevremde yaşadığım olaylardan etkilenip bende paranoyak halde ilişkimi sorgular oldum. Allah'a şükür ilişkimde sınırları zorlamıyor sevgilimde ben de şu korkunç duruma düşmüyorum. Olabilir aşkın biter git kardeşim ayrıl , saygın kalmaz git ayrıl , sevgin kalmaz git ayrıl ama asla aldatma . Aldatmak yineliyorum bir kişilik bozukluğu ve hastalıktır kanımca. Kimsenin aldatılmadığı , yalanların olmadığı , aşkın , mutluluğun ve saygının olduğu bir dünya istiyorum biz insanlara.

 Bu mudur? Benim çevremde ki ilişkilerden etkilenmem.
 Bu mudur? İnsanların birbirini aldatmasına karşı olan duruşum.
 Bu mudur? Aldatan insanlara nefretim?